Miodekkk

 

I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem, a com widział i słyszał w księgi umieściłem." Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, w. 862–863

Prawdziwe złoto to nie metal, tylko miód. Miód pszczeli jest jedną z najbardziej wartościowych substancji odżywczych, powstałych w naturze, a jego właściwości zdrowotne docenione były przez ludzkość dawno temu.

Już starożytnym Egipcie miód był stosowany m.in. w zapobieganiu rozwojowi chorób żołądkowo-jelitowych i wątrobowych, a także jako antidotum podawane po zatruciu toksynami roślinnymi i zwierzęcymi.

Właściwości zdrowotne miodu :

- działanie ochronne na wątrobę;

- poprawę zdrowia przy infekcjach (wspomaga odporność);

- wspomaga ochronę przed niektórymi nowotworami;

- wspiera odbudowę kości po przebytych złamaniach,

- silne działanie antybakteryjne ,

- zmniejsza stres oksydacyjny (skutecznie zwalcza wolne rodniki, których nadmiar w organizmie przyczynia się do rozwoju wielu chorób przewlekłych);

- łagodzi kaszel (wyniki badań pokazały, że miód gryczany łagodzi objawy kaszlu nocnego i trudności z zasypianiem wywołanych infekcją górnych dróg oddechowych u dzieci).

Skład miodu :

Miód mimo właściwości prozdrowotne jest produktem, którego nie należy zjadać w dużych ilościach. Należy pamiętać, że miód to w dużej mierze cukry proste: fruktoza i glukoza. W miodzie zawartość wody nie przekracza zazwyczaj 20% jego całkowitego składu. Najwięcej w składzie jest węglowodanów – średnio ok. 77%.Cukry proste – glukoza (30%), fruktoza (38%) i sacharoza (1,3%). W

W miodzie występują kwasy organiczne, kształtujące smak miodu – tj. kwas glukonowy, jabłkowy i cytrynowy (łącznie ok. 0,6%). 0,3% składu, stanową białka proste – albuminy i globuliny – oraz enzymy (w tym: inwertazę, amylazę, oksydazę glukozy i peptyd lizozym). Miód zawiera także niewielkie ilości związków polifenolowych, witamin C, A, K i tych z grupy B oraz śladowe stężenie biopierwiastków – m.in. potasu, fosforu, magnezu czy żelaza.

Miód pszczeli, warto przyjmować w rozsądnych dawkach – tj. 20-30 minut przed posiłkiem lub godzinie po posiłku. W celach leczniczych i wspomagających zdrowie u osób dorosłych stosować można od 50 do 100 g miodu dziennie, w przypadku dzieci i młodzieży powyżej 6. roku życia połowę tej dawki (25-50 g).

Miodu pszczelego nie należy podawać niemowlętom – istnieje bowiem ryzyko zatrucia się jadem kiełbasianym (tzw. botulizm). Warto pamiętać także o innych przeciwwskazaniach do stosowania miodu, wśród których wyróżnić należy m.in. alergię na miód i inne wyroby pszczelego pochodzenia.

Jaki miód wybrać ?

Miody ciemne, w tym właśnie gryczany, ale także wrzosowy czy spadziowy, mają silniejsze działanie prozdrowotne w porównaniu z miodami jasnymi (np. wielokwiatowym, lipowym, akacjowym). Przede wszystkim miód gryczany, na tle wielu innych miodów, ma dość znaczną ilość polifenoli. Dane literaturowe wskazują, że w miodzie gryczanym znajdują się wysokie ilości związków z grupy Polifenoli. Na przykład kwas kawowy, kwas protokatechowy, kwas  Ferulowy i kilka jeszcze innych. Jeśli zaś idzie o składniki mineralne, takie jak cynk, miedź, żelazo czy wapń, to pamiętajmy: żaden miód nie jest ich dobrych źródłem wbrew temu, co się gdzie nie gdzie pisze i mówi. Tych składników w miodzie jest niestety mało.

Źródła:

E. Rosiak, D. Jaworska, Właściwości probiotyczne i prebiotyczne miodów pszczelich w aspekcie ich jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego, „Żywność. Nauka. Technologia. Jakość”, 2019, 26, 3 (120).

Kędzia B., Hołderna-Kędzia E., Apiterapia. Leczenie miodem i produktami pszczelimi, Wydawnictwo SBM Renata Gmitrzak, 2020.

M. Bąkowska, K. Janda, Właściwości prozdrowotne wybranych miodów, „Pomeranian Journal of Life Sciences”, 2018, 64(3).

J. Marwicka i in., Analiza właściwości miodu pszczelego i jego zastosowanie w dietetyce i kosmetologii, „Kosmetologia estetyczna”, vol. 2, 2014, 2.